Κύριε Δημήτρη λίγα λόγια για εσάς :
Ονομάζομαι Δημήτρης Τσιούτσιας είμαι 26 ετών, αρβαντόβλαχος με καταγωγή από το Αργυροπούλι Τυρνάβου και το Κουτσόχερο Λάρισας. Έχω σπουδάσει Γεωπονία και ασχολούμαι με το κλαρίνο από 17 χρονών.
Πως ξεκίνησε το ταξίδι σας στην μουσική ;
Δεν προέρχομαι από καλλιτεχνική οικογένεια αλλά από παρότρυνση του μπαμπά μου ασχολούμαι σήμερα με το κλαρίνο.
Ο μπαμπάς μου μία μέρα μαζί με τον αδερφό μου μας πήγε σε έναν δάσκαλο τον Ηλία Σωτήρη για να μάθουμε κλαρίνο.
Επειδή εμένα δε μου άρεσε και βαριόμουν αρκετά έβγαινα μαζί με τον αδερφό μου έξω και παίζαμε μπάσκετ για να περάσει η ώρα, μία μέρα όμως ο μπαμπάς μου ζήτησε από τον Ηλία μας βάλει να φυσήξουμε κι εμένα και τον αδερφό μου και εγώ έβγαλα ήχο.
Ξεκίνησα αγοράζοντας το πρώτο μου κλαρίνο και ασχολήθηκα μέχρι την πρώτη γυμνασίου μετά το παράτησα γιατί βαρέθηκα. Πέρασαν δύο χρόνια για να το πιάσω ξανά το κλαρίνο και πιστεύω ότι έγινε γιατί δε με πίεσε κάποιος να το κάνω.
Εκεί που καθόμουνα μία μέρα στο δωμάτιο μου το βγάζω από την ντουλάπα και λέω ας παίξω λίγο να δω τι θυμάμαι και έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο σοβαρά.
Στον πρώτο έτος των σπουδών μου πήγα ξανά στον Ηλία Σωτήρη για να κάνω μαθήματα έκατσα 1 χρόνο, συνέχεια στο δημοτικό ωδείο με τον Γιώργο Δεληγιάννη για ένα χρόνο, ήμουν τρία χρόνια στην μελωδία μαζί με τον Κώστα Κωστούλη και έκανα και ιδιαίτερα μαθήματα με το Γιάννη το Δανίτσα. Σημαντικό μάθημα για εμένα ήταν και ο ένας χρόνος κοντά στον Βαγγέλη Πέγιο.
Μετά από αυτά ασχολούμαι μόνος μου ακούγοντας CD , κασέτες, βίντεο στο YouTube κύριος ηπειρώτικά τραγούδια και προσπαθώ να εκτελέσω τα κομμάτια με τον τρόπο μου και με αυτά που έχω μάθει.
Κλείνοντας αυτήν την ερώτηση θα ήθελα να ευχαριστήσω τους δασκάλους που στην πορεία έγιναν φίλοι , γιατί ο καθένας τους ξεχωριστά με βοήθησε και στην μουσική αλλά με έκανε και καλύτερο άνθρωπο.
Δυστυχώς δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον γιατί με βοήθησαν όλοι σε μεγάλο βαθμό.
Γιατί επιλέξατε Ηπειρώτικο κλαρίνο ;
Ηπειρωτικό κλαρίνο γιατί αυτά είναι τα ερεθίσματα μου, με αυτά έχω μεγαλώσει και αυτά έχω αγαπήσει.
Είχατε κάποιο πρότυπο όταν ξεκινήσατε ξανά μόνος σας ;
Θέλω κάποια μέρα να παίζω σαν τον Αποστόλη τον Κασιάρα.
Από μικρός άκουγα τα CD του και προσπαθούσα να βγάλω το ίδιο αποτέλεσμα, δεν το έχω καταφέρει ακόμη.
Επίσης μου αρέσει πολύ το παίξιμο του Βαγγέλη Πέγιου και ο σεβασμός που δείχνει στον κόσμο αλλά και στο όργανο.
Πως συνδέεται συναισθήματα το επάγγελμα σας όταν έρχεστε σε επαφή με τον κόσμο ;
Η επιλογή που έχω κάνει να ασχολούμαι με ένα όργανο και να δουλεύω με αυτό μου δημιουργεί πολλά συναισθήματα από το πως ξεκινάς και που μπορείς να φτάσεις, ας πούμε εγώ με τους Βλάμηδες έχω εκπληρώσει παρά πολλά από τα όνειρα που είχα μικρός ένα παράδειγμα να παίξω με τον Κώστα Τζίμα ήταν μεγάλη τιμή για εμένα όχι μόνο επειδή έπαιξα μαζί του αλλά και για το κοινό που έπαιξα και έδειξα αυτό ένιωθα εκείνη την στιγμή.
Υπάρχει εξέλιξη και αναγνωρισιμότητα σε αυτό που κάνετε ;
Μέχρι την ηλικία που έχω φτάσει υπάρχει εξέλιξη όχι όση θα ήθελα παικτικά υπάρχει ωστόσο πρόοδος.
Η αναγνωρισιμότητα δεν με απασχολούσε ποτέ και δεν το σκέφτομαι απλά κοιτάω το στόχο μου και ότι πετύχω.
Ποιός είναι ο σκοπός σας σαν μουσικός την Δημοτικής Παραδοσιακής μουσικής ;
Ο κύριος σκοπός μου είναι να μάθω το όργανο ασχολούμενος με αυτό, να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω γιατί το κλαρίνο δεν τελειώνει ποτέ, να παίζω αυτά που μου αρέσουν και αυτά που θεωρώ σωστά.
θέλω να φτάσω σε ένα σημείο που όταν με ακούω να αισθάνομαι γεμάτος, να συνεργαστώ με τραγουδιστές της δημοτικής μουσικής ώστε να αναδείξουμε κομμάτια της παράδοσης και τέλος σε 20 χρόνια από τώρα να είμαστε Βλάμηδες και να έχουμε εκπληρώσει όλα μας τα όνειρα.
Αν βρισκόσασταν τώρα σε μικρή ηλικία και σας δινόταν η ευκαιρία να ξεκινήσετε Κλαρίνο θα το κάνατε ;
Αν μεγάλωνα τώρα πάλι θα ασχολούμουν με αυτό, όσο δουλεύω πάνω σε αυτό τόσο περισσότερο το αγαπώ.
Υπάρχει καλύτερη στιγμή στην πορεία σας μέχρι σήμερα ;
Η καλύτερη στιγμή για εμένα ήταν στα 18 μου που έπαιξα πρώτη φορά μπροστά σε όλο μου το χωριό στο Αργυροπούλι ιδιαίτερη συγκίνηση, με αποδέχτηκαν και ήταν σημαντικό για εμένα και από τις πιο πρόσφατες με τον Κώστα Τζίμα έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές της δημοτικής μας παράδοσης.
Λίγα λόγια για τους Βλάμηδες :
Οι Βλάμηδες ήταν ένα στοίχημα για εμένα που το είχα βάλει με τον κρουστό της κομπανίας όπου και το είχαμε συζητήσει.
Είμαστε μαζι από το 2022 μετά τον Covid.
Είχαμε ξεκινήσει με τον Γιώργο Θεοδωρίδη στο λαούτο και το καλοκαίρι το 22 είχαμε δουλέψει με τον Νίκο Ζιώγα που παίζει σε μια δουλειά και έτσι ξεκινήσαμε τετράδα να πάμε σε δουλειές.
Η ιδέα που είχαμε να κάνουμε την κομπανία άρχισε να υλοποιείται και μπήκαμε στην διαδικασία να βρούμε όνομα.
Υπήρχε ενθουσιασμός αλλά δεν πίστευα ότι θα φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα, προχώρησε μόνο του κατά κάποιο τρόπο.
Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια έχουμε βελτιωθεί σαν άνθρωποι αλλά έχουμε γίνει μια οικογένεια με τα παιδιά.
Δεν ξέρω τι θα φέρει το μέλλον αλλά κάνω όνειρα για τους Βλάμηδες επειδή δουλεύουμε αρκετά και κάνουμε αυτό που μας αρέσει.
