Κύριε Αλέξανδρε λίγα λόγια για εσάς:
Ονομάζομαι Αλέξανδρος Μανγκλάρας, γεννήθηκα το 1984 με καταγωγή από το χωριό Βοδινό Δερόπολης Βορείου Ηπείρου. Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην πόλη των Ιωαννίνων. Σήμερα ζω στην Αθήνα, είμαι παντρεμένος και έχω δυο γιούς, τον Ιωάννη και τον Φίλιππο.
Πότε ήρθατε σε επαφή με την παραδοσιακή μουσική ;
Από μικρός μυήθηκα στην παραδοσιακή μουσική, λόγω του μπαμπά μου του Γιάννη Μανγκλάρα, ο οποίος τραγουδούσε και έπαιζε ακορντεόν, βιολί και κλαρίνο, όπως και ο αδερφός μου παίζει κλαρίνο τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι ότι ξεκίνησα κάποια συγκεκριμένη στιγμή, απλά μεγάλωσα μέσα στην μουσική. Πριν ξεκινήσω το τραγούδι έπαιζα και εγώ ηπειρώτικα κρουστά και άλλα μουσικά όργανα. Η παραδοσιακή μουσική είναι αυτή που με κρατάει ζωντανό. Με τον αδερφό μου τον Τάσο Μαγκλάρα έχουμε την δική μας κομπανία. Δραστηριοποιούμαστε σε Ελλάδα και εξωτερικό αλλά η βάση μας είναι κυρίως στην Αθήνα, όπου και κυκλοφόρησα τα δυο δικά μου τραγούδια, το΄΄Η καρδιά μου σου ανήκει΄΄ και ΄΄Πάμε στα Γιάννενα ΄΄.
Έχετε πάρει την βοήθεια κάποιου δασκάλου ή έχετε πάει σε κάποιο ωδείο ;
Ναι, όταν ήμουν δώδεκα χρόνων, το 1996 πήγα σε ωδείο, για πέντε χρόνια διδαχτικά κλασικό πιάνο, σολφές και αρμονία. Μετέπειτα συνέχισα σε δάσκαλο φωνητικής. Ωστόσο από τότε μέχρι και σήμερα ποτέ δεν σταμάτησα να δουλεύω με την φωνή μου.
Έχετε κάποιον τραγουδιστή πρότυπο ;
Ασφαλώς και έχω. Αρχικά τον πατέρα μου, τον Αλέκο Κιτσάκη και τον Κώστα
Τζίμα γιατί οι φωνές τους είναι εξαιρετικές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στον γάμο μου όπου έκανε ντουέτο ο πατέρας μου με τον κ. Τζίμα και ξημερώσαμε με τις μεθυστικές φωνές τους τραγουδώντας.
Πιστεύετε ότι φταίει η εποχή που έχετε ασχοληθεί με την παραδοσιακή μουσική ;
Όχι, δεν είναι θέμα εποχής. Λόγω της καταγωγής μου και των βιωμάτων μου,
ασχολήθηκα αβίαστα με το κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ήπειρο και η παράδοση έχει χαραχθεί διαφορετικά μέσα μου. Μπορεί κάτι τεχνικά να είναι άρτιο αλλά αν δεν έχει συναίσθημα για έμενα δεν είναι ΄΄τέλειο΄΄.
Έχετε λάβει την αναγνωρισιμότητα που επιθυμείτε ;
Λόγω του πατέρα μου είχα αναγνωρισιμότητα από μικρός. Όμως περνώντας τα χρόνια βλέπω την αγάπη και την αναγνωρισιμότητα από τον κόσμο να αυξάνεται.
Είναι κουραστική η δουλειά σας ;
Μου αρέσει πάρα πολύ η δουλεία μου παρόλο που κάποιες φορές μπορεί να γίνει ψυχοφθόρα. Μεγάλη σημασία έχει το κοινό σου να είναι καλά και να υπάρχει διάθεση, τότε περνάς και εσύ καλά.
Έχετε φωνητικά σχέδια για το μέλλον ;
Γενικότερα είμαι ατίθασο πνεύμα και σκέφτομαι πολλά. Κάποια από τα μελλοντικά μου σχέδια που θα ήθελα να πραγματοποιήσω είναι να δημιουργήσω ένα δικό μου δίσκο με πολύ παλιά τραγούδια και φυσικά να δημιουργήσω και νέα δικά μου τραγούδια.
Υπάρχουν συναισθήματα πάνω στην δουλειά ;
Είμαστε οι ΄΄Γιατροί της ψυχής΄΄ πολύς κόσμος μετά από γλέντι φεύγει λυτρωμένος, ήρεμος, αφήνουν πίσω την ψυχή τους. Το βλέπεις αυτό και το νιώθεις όταν τους τραγουδάς και γίνεσαι ένα μαζί τους. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τέχνη, κάτι σου αφήνει στο τέλος και κάθε ένας καλλιτέχνης προσπαθεί να σου δώσει κάτι. Αν δεν έχεις συναίσθημα όταν τραγουδάς είναι σαν να διαβάζεις, σαν να παπαγαλίζεις κάτι. Από μικρός τραγουδάω μόνο με συναίσθημα και με την ψυχή μου. Με αυτόν τον τρόπο εισχωρείς στην ψυχή του ακροατή-χορευτή. Τα συναισθήματα μου κατα κύριο λόγο εκείνη την ώρα μου τα δημιουργεί ο κόσμος, αλλά και κάποιες αναμνήσεις που μου δίνουν το θάρρος να συνεχίσω.
Τι είναι το βίωμα για εσάς ;
Θα σου αναφέρω εδώ ένα παράδειγμα: Μια φορά τελειώνοντας σε ένα πανηγύρι έκατσα σε μία άκρη και έκλαιγα, χωρίς να ξέρω το λόγο. Όταν σταμάτησα να κλαίω είχα τόση χαρά, είχα φτάσει στο ζενίθ μέσα μου και όλα αυτά από τα βιώματα, επειδή έφυγα μικρός από το σπίτι μου, χωρίς να έχω κοντά μου τα άτομα που αγαπώ. Κάθε φορά που έφευγα από το σπίτι μου οι παππούδες μου έκλαιγαν και έλεγαν το παιδί μας πάει στην ξενιτιά. Μαζί με αυτούς έκλαιγα και εγώ γιατί δεν ήξερα αν θα ξαναγυρίσω πίσω.
Υπάρχουν ιδιαίτερες στιγμές στην πορεία σας ;
Οπουδήποτε βρεθείς και τραγουδήσεις είναι ευλογία. Στο Μέγαρο Μουσικής το 2018 μαζί με άλλους αξιόλογους συναδέλφους τραγούδησα την ΄΄Μαριόλα ΄΄ στο Ηρώδειο, στην παράσταση που δόθηκε το 2018 ΄΄Η Ήπειρος ταξιδεύει΄΄ τραγούδησα ακαπέλα την ΄΄Περδικομάτα΄΄,με τον Λεωνίδα Μπαλάφα σε δύο νέα του τραγούδια, όπου έκανα τις δεύτερες με τον πατέρα μου, ΄΄Ο γιατρός ΄΄ και ΄΄Κρυφτήκανε τα άστρα ΄΄. Το άλμπουμ είναι του 2018 και η παρουσίαση είχε γίνει στο κέντρο ΄΄Κύτταρο ΄΄ στην Αθήνα.
Με τους Babo Koro στο τραγούδι ΄΄Ο ξένος ΄΄, με τον Δημήτρη Υφαντή στο τραγούδι ΄΄Γράμμα τον χειμώνα ΄΄ στην Ομογένεια των Ελλήνων στην Αμερική. Επίσης διδάσκω πολυφωνικό τραγούδι σε διάφορους συλλόγους. Έχω μεγαλώσει με αυτό. Όσο μπορώ προσπαθώ να μεταλαμπαδεύω το πολυφωνικό τραγούδι, αυτή την ιδιαίτερη πεντατονία της Ηπείρου. Είναι από τις καλύτερες μουσικές του κόσμου. Μέσω του πολυφωνικού τραγουδιού επικοινωνούσαμε και διασκεδάζαμε τα προηγούμενα χρόνια. Μία άλλη χαρακτηριστική στιγμή ήταν το 2008, δεκαέξι χρόνια πριν, για καλή μου
τύχη τότε συνάντησα για πρώτη φορά τον χοροδιδάσκαλο και φοβερό χορευτή Νικόλαο Ζέκη. Από τότε δέσαμε και έτσι ανακάλυψα πως έχω και χορευτικές ικανότητες. Ο Νίκος μου άνοιξε τους ορίζοντες σε πόλους τομείς και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό. Όπως ανέφερα και παραπάνω, εικοσιπέντε χρόνια τώρα διατηρούμε την δίκη μας κομπανία με κλαρίνο τον Τάσο Μαγκλάρα, τραγουδάω εγώ, βιολί τον Λουάν Χουσέ, λαούτο τον Νίκο Χαλκιά και ντέφι τον Ηλία Μούτσο.
Βίντεο:
https://youtu.be/vOYbm6lVIjE?si=OdaaKEV9R9JlMT0E
https://youtu.be/DjOZUxLS-jM?si=dnpDoww7Qz1dWoBS
