Κύριε Κώστα λίγα λόγια για εσάς :
Ονομάζομαι Κώστας Τζίμας ασχολούμαι με το τραγούδι τα τελευταία 50 χρόνια και η καταγωγή μου είναι από τον Ρωμανό δήμου Δωδώνης.
Σήμερα είμαι 69 χρονών, είμαι παντρεμένος και έχω 3 παιδιά.
Πώς ξεκινήσατε με το τραγούδι ;
Πρώτη μου επαφή με το τραγούδι ήταν στο σχολείο με αφορμή μια θεατρική παράσταση όπου ο δάσκαλος με έβαλε να τραγουδήσω μόνο μου, από εκεί και μετά ξεκίνησαν όλα.
Ένα βραδυ ήρθε στο χωριό ένα μουσικό συγκρότημα και τότε ο δάσκαλος με έβαλε να τραγουδήσω μαζι τους.
Ήμουν καλός και άρχισαν να με ζητάνε από διάφορες δεξιώσεις .
Από το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον τραγουδούσε ο αδερφός του παππού μου αλλα δεν ήταν όμως κάποιος που είχε ασχοληθεί με το τραγούδι επαγγελματικά.
Δούλευα σε εργοστάσιο από νεαρή ηλικία, και όταν γύρισα στην Αθήνα πήγα στο πανηγύρι των Αγίων Αποστολών στην Ελευσίνα.Μετά από αυτό το πανηγύρι μου έγινε πρόταση από τον Αλέκο Δήμου για την πρώτη μου δισκογραφία.Πρώτη μου εμφάνιση σε κέντρο ήταν στο Φαντασία με τον Βαγγέλη Σούκα. Έκατσα 2 χρόνια την επόμενη χρόνια με κάλεσαν στον Πετροκότσιφα και Γλυκοχάραμα όπου έμεινα για 4 μήνες.
Μεταφέρθηκα στα ηπειρωτικά στην Τζαβέλενα για 4 μήνες.
Λίγο πιο μετά πήγα φαντάρος απολύθηκα και γύρισα στην Τζαβέλενα για 3 χρόνια όπου έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα και έφυγα για ενα μαγαζί στο κάστρο στα Γιάννενα.
Είχε έρθει ένας τότε και μου είπε να γράψουμε ένα δίσκο μεγάλο 12 τραγούδια με τον Ναπολέων Δάμο. Μέσα σε 1 εβδομάδα ο δίσκος ήταν έτοιμος με τα τραγούδια (στα πονεμένα χωρία,μην με διώχνεις μάνα ,3 μπαϊράκια,κλπ).
Το 83 έρχονται στην Αθήνα κάποιοι συγχωριανοί μου ανοίγουν δικό τους μαγαζί και πήγα εκεί, δουλεύαμε όλες τις μέρες εκτός από Τρίτες.
Την άλλη χρόνια ξεκίνησα με την Έφη Θώδη για τα επόμενα 6 χρόνια .
Γύρισα στον συγχωριανό μου στην πλατιά Καραϊσκάκη στα Αϊδόνια και εκεί έρχεται ο ιδιοκτήτης απο τα Αγρίμια και μου λέει σε θέλω στο μαγαζί μου, πήγα για 8 χρόνια και τον τελευταίο χρόνο είχα και τον γιο μου μαζί.
Πέρασα από το «Ελληνικό Χωριό» ,το «Αρχοντικό» , τα «Αγρίμια», την «Έλατο» και στην «Μάνδρα Αττικής» με τον Μάκη Μπέκο και άλλους και συνεχίζω μέχρι σήμερα.
Που δραστηριοποιήστε κυρίως ;
Το χειμώνα βρίσκομαι στην Αθήνα και το καλοκαίρι στο χωριό μου Ρωμανό, δήμου Δωδώνης παλιό δήμο Λάκκας Σουλίου.
Με την εξέλιξη της μουσικής πλέον η παρουσία μου δεν είναι ίδια με παλιά.
Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποια τραγούδια που έχετε βάλει μουσική και κάποια που έχετε γράψει ;
Έχω γράψει τα τραγούδια: Μηλήτσα, Στα πονεμένα τα χωριά.
Έχω βάλει την μουσική :Μην με διώχνεις , Λενιό, Μηλίτσα, Με πήρε το παράπονο ,Σαν σε κοιτώ σαν σου μιλώ ,Ρωτάω του ουρανού τα αστέρια ,Έχω ζάλη στο κεφάλι.
Έχετε κάποιον καλλιτέχνη πρότυπο ;
Πρότυπο είχα τον Κώστα Σκαφίδα ,τον Στάθη Κάβουρα ,την Τασία Βέρρα ,τον Τάκη Καρναβά , τον Γιάννη Κωνσταντίνου , τον Κώστα Σπαθούλα και άλλους πολλούς.
Το συναίσθημα και το τραγούδι πάνε μαζί βάση της εμπειρία σας ;
Όταν τραγουδάω έχω ένα δικό μου τρόπο και βγάζω αυτό που αισθάνομαι , κοιτάω να μην χάσω τον χορευτή και το μεράκι του.
Όλα αυτά τα χρόνια που εξασκείτε αυτό το επάγγελμα έχετε λάβει την αναγνωρισημότητα που προσδοκούσατε ;
Δεν έχω λάβει μεγάλη αναγνωρισιμότητα απ´αυτή που περίμενα αλλά δεν είμαι αχάριστος πάω παντού και με αγαπάει ο κόσμος και ιδιαίτερα πολλά νέα παιδιά.
